Gua suka makan otak-otak. Apahal nama dia camtu, gua tak tau. Padahal menatang tu ikan. Lain lah kalau kasi nama makan otak monyet tu "otak-otak", kira sajaklah jugak. Kepala otak diorang lah.
Otak memang penting. Dia ada 2 tugas utama. Ingat dan lupa. Sama macam syaitan dan malaikat. Hitam atau putih. Positif dan negatif. Pandai dan Razak Mohaideen.
Ugama tidak salahkan seseorang itu jika dia terlupa. Terlupa mandi wajib, nanti mandilah. Terlupa qunut, nak sujud sahwi boleh, taknak pun tak apa.
Gua susah nak lupa muka seseorang. Lupa jalan nak ke rumah orang pun susah. Sekali gua dah "save" dalam otak, kira melekatlah. Cuma kadang2, nama tu gua susah nak "recall". Umumnya lelaki memang terer dalam hal ni. Orang pompuan, cam muka dan cam jalan memang luorang fail. Geram gua.
Yg gua susah nak ingat ialah nak bawa pemetik api rokok. Asal keluar rumah aje, kena beli lighter. Dah berguni lighter kat rumah.
Kawan gua nama gemok, bekas ahli kelab kaki pau kawasan Ampang. Gemok cekap ingat nombor talipon. Sekali lu sebut, dia terus boleh tangkap. Siap boleh tanya gua kalau nombor sekian-sekian gua tu hidup lagi dak. Gua pun dah tak ingat nombor tu. Hairan sebab SPM dia barai.
Otak. Anugerah tuhan yang takdak ganti. Apa yang lu dapat, lu terima sajalah. Dapat otak pandai, Alhamdullilah. Dapat otak sebu, banyaklah bersabar. Jagalah otak luorang baik2. Jangan jadi udang.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
saya setuju kenyataan perenggan ke4 dan ke5 :)
ReplyDeleteSaya kunci perenggan 4 dan 5.
ReplyDeletebaik bos ingat pesan anda hehe
ReplyDeleteeh tp kan mmg susah la nak cam jalan ngan muka org aisyoooo adehh